Weekend 22/23 SEP 2007 Toeristisch exploring Boston

Zaterdag
Weekend en ook nog een stralend mooi weer, in het parkje tegenover het hotel bekijk ik ff wat te doen en MSN ik ff wat.
Besluit de Freedom trial te lopen, een route aangegeven door een rijtje rode steentjes dwars door Boston. Het belicht de hier ontketende revolutie met als resultaat de onafakelijkheids verklaring, maar het vooral ook een veel historie van Boston.
In amerika’s 1e publieke park kan ik nog net de tour meepikken die over een minuut start
Het begitn met een leuk verhaal over hoe alles vroeger was en ontstaan is. Dan een verhaal over het stadshuis met een hooker ingang, niet de ingang voor hoeren, maar vernoemd naar generaal Hooker. Langs kerken, de oudste begraafplaats van de US en andere oude gebouwen die een belangrijke plek in de vaderlandsche geschiedenis hebben gespeeld , met prachtigge verhalen over de geschiedenis van de US en de belangrijke figuren die daarbij een rol gespeeld hebben. Bij Faneuil Hal verlaat de gids ons en moeten we zelf weer verder. Nou is dat hier geen probleem in een overdektte eetstraat is er een grote verscheidenheid aan eten en op straat veel straat artiesten. Gezellig, alleen wel heel erg toeristisch.
Na de rustpauze vervolg ik de trial, al snel belandt ik op de Haymarket in North End. Wat een chaotisch drukke bedoening, errug goedkoop fruit, groente etc. , grappig man, voor 2 dollar een doos tomaten, een dollar voor 6 courgettes, ... snel doorlopen straks nog maar wat kopen?
Langs Paul revere z’n huis in de italiaanse buurt, het oudste oorlogschip , weer wat kerken en wat beelden wordt moe in het door het leuke Charlston kom ik bij Bunker Hill waar veel revulutionaire(pff) strijd heeft plaatsgevonden en nu een blokken toren staat. Kom aan de praat met een vrouw maar het blijkt dat we nog maar een kwartier hebben als we de toren willen beklimmen. Enthousiast schiet de vrouw omhoog, die moet ik toch makkelijk bij kunnen houden, maar het valt niet mee,hmm... Gelukkig voor mijn eergevoel neemt het tempo bij de 100 treden af en mag ik passeren bij rond de 140-ste.
Fluitend loop ik de rondjes op hoog tempo omhoog, maar ben vindt het bij trede 200 neit leuk meer, wanneer eindigt dit , bij 294 blijkt hehe. Wel mooi kan de zee zien, maka wat foto’s en weer terug. Snel maar weer naar de Haymarket, ff wat eten ophalen kan ik weer farsoenlijks brouwen en dat ook nog voor weinig geld. Het is nog een grotere zooi als vanmiddag met overal dozen, maar wel lachen op dingen die niks kosten kan ik ook nog afdingen. Met een lading volle tasjes verlaat ik de markt naar de dichtsbijzijnde metro, f#@)* wat zwaar.
Thuis snel eten, douchen en Seshu bellen. Hij zou de stad nog in en we zouden wat afspreken. Later belt ie terug hij zit net bij een vriend ff wat te drinken, ik ben al op weg en ga dan maar op Harvard sq. een bar in de Red Sox wedstrijd is nog bezig.
Hierna nog geen contact met Seshu dus loop ik naar Cambridge Central sq wil wel een club binnen maar er staan behoorlijk lange rijen en belandt uiteindelijk in een bar met leuke live muziek. Veel dronken mensen en wordt me veschillende keren wiet aangeboden,?,skip dat maar en bedank vriendelijk.Maar wel lachen hoor...

Zondag 23Sep07

Wordt al weer te vroeg wakker van de zonnestraal die alleen mij in m’n ogen probeert te schijnen, wat maar al te goed lukt. Dan maar lekker ontbijten en koffie drinken.
Al weer schitterend, weer maar wat wandelen, over de longfellow brug met het schitternde uitzicht naar Back Bay met een winkel/flaneer gebied met mooie huizen. Lunch indiaas, wat verrassand heet is, pfoeii das niet normaal heir in the US. In een kroeg bij Fenway Park, de thuisbasis van de Red Sox kijk ik naar wat American Football en hun fanatieke aanhang. Langs het groen bij de rivier, kom ik bij de Esplanades, waar bij de Hatch Shell een Blues concert a/d gang is. Net Bruunsmoa ja, alleen dit is openlucht en lig ik in het gras, met m’n 1e echte USA hotdog, ipv achter de bar.

Zo ff sporten en een drukke week tegemoet

Cambridge, Boston 1st week.

Cambridge, MA 21 sep. 07.

Zo de 1e week zit erop. Wauw wat gaat dat snel. Was van plan eerder, maandag of dindag, al een mooi verhaaltje te schrijven , maar ja. Sinds m’n aankomst geen geen foto’s meer van m’n camera’s, grrr. Elke avond schop ik de computer (figuurlijk) aan de kant en ga me maar “afreageren” in de “Gym” van het Hotel, maar geen stukje schrijven.
Nu dan maar even op de late vrijdagavond met een rustgevende en verrasend lekkere Taiwanese Wisky vanuit de ouwe lullen stoel in m’n nieuwe onderkomen.

Zaterdag morgen vertel ik de mexicaanse taxichauffeur in LA hoe mooi Taiwan wel niet was, hij kan zich er wel bij indenken en drukt me op het hart toch dan toch ook zeker Mexico e’s te bezoeken. Hij komt met vette verhalen en maakt me lekker, ik probeer mee te komen met goeie verhalen uit Taiwan, lukt redelijk en geamuseerd komen we op LA airport aan en geef hem een vette fooi, op naar Boston.
Zonder enigge problemen kom ik dit keer door de controles, American Ailines valt een beetje tegen, zeker als ik ook nog m’n salade zelf moet betalen. Gelukig krijg ik wel een goede plek en komt de plek van de iets te brede americaan naast me vrij.
Halverwege een mededeling van de gezagvoerder: de Red Sox hebben de Yankees verslagen, met 10-1! Oh vraag ik was het een belangrijke wedstrijd dan? De man antwoord dat ik boston niet ken, nee inderdaad, maar dat komt nog welJ.
In het hotel wordt ik met open armen ontvangen en zit ik ff later in m’n nw onderkomen in de Biotechhotspot van de USA. Probeer alles uit te pakken en een plekje te geven. Wordt gebeld door John Chon, of ik goed ben aangekomen en dat ik maandag niet voor 9 uur moet beginnen, daar ik geen pasje heb en hij niet zeker weet of er dan iemand beschikbaar is bij de ingang. Okay dan geen probleem, zit toch nog in de vakantie mode.
Na het uitpakken en inrichten val ik uitgeput op een van de twee bedden, pfff.

Zondag beetje op tijd op staan en kijken hoe het ontbijt is.
Daar het weer boven verwachting goed is besluit ik de buurt maar te verkennen, met een kaart in de hand vertrek ik langs m’n werk schuin tegenover me, irisch pub ff verder, eetgelegenheden en voor de rest veel bedrijven,om de hoek Genzyme, Biogen, MIT(het beroemde Massachutes Institute of Technology) en nog meer en natuurijk PerCivia, ;-), mooi man. Omdat ik me telkens verkijk op de afstanden(in miles en dat is toch bijna 1.6 km) wordt ik uiteindelijk moe en beluit bij Central sq. besluit ik de metro te nemen naar Harverd sq. om daar wat te eten en rond te hangen.
Harverd sq. en omgeving is gezellig met veel winkeltjes, straat artiesten, allerlei typen mensen en net als de rest van Cambridge veel eet en drink gelegenheden en veel boekenwinkels . Gezellig, loop terug en check wat zaken, clubs en kom uiteindelijk bij Charles River, met een verpletterend mooi uitzicht over de rivier en Boston. Tussen de harlopers, fietser en wandelaars loop ik langs de rivier terug.
Van de receptioniste moet ik vanvond de Boston Red Sox Game gaan bekijke en krijg voor de koude winter een B muts, trots zet ik hem op, lekker warm.
Snel eten dan maar, op advies van dezelfde receptioniste, bij de portugees ff verderop en daarna m’n muts in de aanslag naar de Sports cafe van het Marriot verderop in de straat.
Spannend, al kan ik me na de portugeese wijn, hier een te grote bier en met een ratelende dame naast me niet echt goed concentreren op de Red Sox Game en the Footbal game(die ook tegelijker tijd wordt uitgezonden). Na een tijdje besluit naar de Irisch pub te gaan, maar daar ligt de nadruk op de Footbal wedstrijd die de Patriots spelen. Dan maar terug naar het hotel, met wat politie agenten en een te fanatieke indier zie ik dat het, itt de Patriots, het niet de goede kant op gaat en besluit maar te gaan slapen, morgen kijken hoe het met m’n collega’s van Percivia en hopelijk ook van DSMB gaat.

Goed, m’n werk week.
Zal hopelijk niet te veel over het werk uitwijden daar dit niet misschien niet zo heel interresant is en moelijk is niet in detail te gaan.
Maandag loop ik de straat over en bel ik bij balie op de begane grond naar boven om te vragen of ze me op komen halen. Even daarna komt Graig binnen, de DSP scientis die ik al in Groningen ontmoet heb, enthousiast lijdt hij mij naar boven. Wordt rondgeleidt door Seshu(ook al ontmoet in Groningen) , ppf wat een doolhof, wordt gedumpt in een kantoor die ik deel met Darryl. Dan ook kijken in Phase 2, het niewe stuk dat nu in gebruik genomen wordt. Niet alles is er nog maar het ziet er mooi en (nog) netjes uit.
Bel Nico(IT) van DSM om te kijken of ik nu ook eindelijk m’n access key kan krijgen zodat ik ook kan inloggen op het DSM netwerk. Dit is de rest van de week een soort ochtend ritueel eerst thuis m’n prive mail kijken of ik daar wat heb ontvangen, ontbijten en naar het werk dan naar DSM bellen(of iets dergelijks), maar helaas moet ik het zonder DSM account doen deze week. Gelukkig mis ik de belangrijkst afpraak, de celebration lunch bij de Portugees niet.
De rest van de maandag wordt geintroduceerd door Kelly, ze gaat donderdag op vakantie naar Duitschland om de oktoberfesten bij te wonen, ja... . Neem haar fermantatie werk over blijkt en moet dan dus een beetje weten hoe het hier werkt. Lastig deze maandag en dinsdag zeker omdat ik na m’n vakantie (van 1 maand!) dubbel moeite heb om erin te komen. Kijk ook even naar het XD process en bespreek het process met de verantwoordelijke personen.
De rest van de week kom ik er steeds beter in en nadat Kelly weg is

ben ik verplicht zelf alles op te zoeken(letterlijk zoeken), breek wat uitzicht vanuit m'n kamer

reactoren af en bouw weer wat op en bereidt de experimenten voor die volgende week starten. Pak spullen uit en bouw het lab in phase 2 op waar nodig en probeer uit te zoekn hoe alles hier werkt.
Al met al een leuke week en nu vrijdag al weer voorbij.

Val met het eten wel in de boter; maandag halen kelly en ik lucnh een blok verder, dinsdag is er Pizza bij de maandelijkse bedrijfsmeeting en woensdag dus lunchen bij de portugees dat is best goed toch?
Het eten is in hotel ’s avonds niet zo heel denderend en besluit woensdag zelf mar te gaan koken. Eerst op zoek naar een supermarkt en dan nog erger de juiste ingredienten in wat een hoop rommel en voor mij ook nog onoverzichtelijk. Toch maar eten in het hotel.
Wel ben ik elke avond weer aangenaam verrast als m’n bed weer strak opgemaakt elke morgen grijns ik weer als ik een frisse handoek pak.
Het fitness gedeelte in het hotel is niet veel maar toch nog genoeg om behoorlijk wat spierpijn te ontwikkelen. Het harlopen in de midden van de week helpt hier zeker ook niet bij. Besluit hardlopend de omgeving verder te verkennen en op zoek te gaan naar een winkelcentrum. Koop daar een rijstkoker en moet dus sowiso daar nog terug. Langs de rivier is het met dit mooie weer zo mooi dat het bijna vanzelf gaat, nog ff naar de volgende brug dus maar... De afstanden tussen de bruggen zijn al snel 0.8-1.8 mile(zie ik de volgende dag op een looproute) en loop dus denk ik wel 10 kilometer totaal. Op de terugweg voel ik m’n hier en daar al wel wat maar wil ook niet achterblijven bij een aantal lopers die ik gelukkig tot het winkelcentrum voor blijf.

Onderstussen is het ineens toch al 1:15, dus publiceer ik dit verhaal later wel als ik wat foto’s heb toegevoegd (heb er een aantal met m’n nw cart reader kunnen redden. Zie ook http://www.http/johnrook.spaces.live.com/photos/cns!A7BD5841A5259A6B!2235/ ).

Los Angeles 14-15 Sep07

Van Sydney naar LA is 13± uur vliegen, maar toch kom ik dezelfde dag ’s morgens vroeg aan in LA en arriveer in m’n hotel voordat ik in Sydney ben opgestaan. Klinkt vreemd niet? Mede doordat het maar slecht aangegeven stond ben ik een beetje in de war. Wat dag is het m’n computer geeft 16 sep. 07 aan en een tijd van 04:01 en toch is het 15sep07 10:45 in LA(geverifeerd met de persoon naast me). En in Boston is het 13:45 toch? Voor het eerst voel ik de lichamelijke geveolgen van een Jet-lag, hopelijk stabiliseert het een beetje snel en voel ik ook dat het nu morgen is. Ook m’n richtingsgevoel is in de war ben gisteravond 2 keer verkeerd naar het hotel gelopen terwijl ik toch graag terug wilde.

Enfin LA.
Het Airport is een beetje rommelig en onoverzichtelijk.Zeker minder als Hong Kong, Tapei, Sydney airport of Schiphol.
Het hotel naast het stadium, , is goed. Zit in Downtown LA, klinkt heel goed downtown, al is er niet veel te doen. Met de metro naar Hollywoood boulevaard dan maar. Hier is van alles te doen er wordt een ster van Jamie Fox onthuld, ik ken hem niet maar gezien het vele publiek en camera’s is hij behoorlijk bekent. Naast de de sterren, handafdrukken en handtekeningen van de celebetries op straat lopen er figeren als de hulk, Batman, Piraten, Elmo, etc. Omdat ik nog wat brak ben van de vlucht boek ik een rondrit door LA, inclusief tour langs de celebetries. Vanaf Hollywood boulevard rijden we o.a. langs Muhullah Drive, Bevery Hills, Sunset Drive en vele andere bekende plekjes van LA.
We rijden langs de dure en nog duurdere huizen(10, 20 tot wel 40 miljoen). We komen langs huizen van o.a. Mel Gibson, Harrison Ford, Meg Ryan, J. Lopez, Leonardo di Caprio en vele anderen. Verder zien we de plekken waar de belangrijkste filmscenes en series zijn opgenomen en waar veel sterren zich ophouden. In het busje zit een groep van 9 vrouwen uit New York, voor het vetrek zorgden ze al voor wat hilariteit en oponthoud, maar tijdens de rit is het nog veel erger. Bij elke bezienswaardig heid bekende schreeuwen ze het uit, oh,haa, uuu,... Actief zijn ze ook in het herkennen van de belangrijke punten, filmspots en aanvullen van de gegevens van onze begeleider. Vindt het wel lachen en ze vinden mij wel schattig:-). Het is hilarisch en luidruchtig ,maar in ieder geval niet saai:-).
Na wat opfrissen in m’n hotel ga ik naar Universal studio’s. Hier is een soort dorpje met winkels, restaurants en cafe’s. Ik eet in Panda Inn een chinees georienteerd restaurant. Bestel wat Dim Sum’s vooraf en noodles met wat salade. Even daaran komt de serverster bij me vragen of ik echt salade met Dim Sum èn Noodles wil, de salade is errug groot, maar wel lekker. Hmm okay, eerst salade dan maar. Bij het serveren blijkt de salade inderdaad enorm en lijkt het inderdaad geen goed idee om er ook nog noodless bij te nemen. Gelukkig maar dat ze me gewaarschuwt heeft. De meisjes naast me krijgen de overblijfselen wel mee in een doggie bag, maar vindt dat toch nog wat vreemd.
De rest van de avond vermaak ik me hier, ook al zijn de leuke cafe’s/clubs best duur.

Nu eindelijk naar Boston, Cambridge.

Australie-Day11->End

Day 11-Murwillumbah ->Coff Harbour; 12 SEP07

Vandaag staat Coffs Harbour op het programma, een badplaatsje ±700km boven Sydney en onze laatste tussenstop voor onze terrugkomst.
Hier zijn we op de heenweg ook geweest, echter toen was het weer vreemd genoeg wat slecht. Krijg wegens goed gedrag(goed he mam) een hele grote kamer voor wel 7 personen. Snel ff wat eten en naar het strand om de hoek. Ga weer ff Jetskien.
Voor me is nog 1 groep maar ik heb de tijd. Op een stretcher lees ik de 10 geboden en vul een heel pak papieren in.dit gaat wel wat lastigger als in Taiwan, maar ja hier zijn ook behoorlijk gewonden gevallen en zo blijkt zelfs een doode, mmm.
De groep voor me komt maar niet terug en help de verhuurder het water in, een jetskie blijkt te zijn omgeklapt, na lang wachten zijn alle jetski’s weer terug en kan ik los. Door de branding spring ik richting open zee en niks meer langzaam dobber ik weer terug.
Na wat gesleutel kan ik weer de zee op, het gas vol op de 900cc motor spring en stuiter ik over ‘t water, kom toch minstens een meter los, wauw!
Na een ½ uur is het weer genoeg ik moet weer terug. Snel douchen Gijs wakker maken en wat eten. Het is woensdag en overal vrij rustig, maar over het algemeen is het toch wel gezellig vooral de plantage is een leuke club.

Day 12 Coffs Harbour-> Sydney

Vandaag rijden weer terug naar Sydney, Ben blij als we mooi op tijd in Sydney zijn, ga douchen en nog de stad even in.
De APEC is sinds maandag gelukkig afgelopen, kan nu wel overal komen, dus ik heb nu wel een voorstelling in het Opera huis geboekt. Het enigge wat tijdstechnisch nog mogelijk was is Daniel Kitson’s C-90. Ze konden me via de telefoon niet zo heel duidelijk uitleggen wat het was.Het blijkt theater te zijn en wel een comediant/ verhaaltjes verteller. Deze man heel leuk een absurdisch verhaal vertellen, wel boeiend en lachem, het is dan ook zo voorbij. Leuke ervaring in ieder geval theater in het sydney opera huis. Op de weg terug drink en praat ik nog wat in een te hippe club in st George street, maar besluit toch maar richting Gijs te gaan. Morgen naar en heeele lange dag richting en in LA.
By Australia, see ya Mate...

Brisbane-> Murwillumbah

(Helaas lukt het deze keer geen foto's te uploaden en toe te voegen. Sorry,maar zal ze op m'n space zetten)...
Australie-day 09-10SEP07 Brisbane-> Murwillumbah

Vandaag naar Murwillumbah iets zuidelijker van Brisbane. Langs prachtigge, wel toeristische, stranden met hele hoge sterke golven. In Surfers Paradise nemen we tijd voor een verfrissend duik. Golven van 2 meter zijn hier heel normaal, tof man. In het begin zijn de golven nog behoorlijk ver weg en wil ik eigenlijk verder de zee in om de echte golf-toppers te testen, maar de kustwachten zijn hier behoorlijk streng. Plots een mooie golf en dan nog een ik tol een aantal keren door het even daarvoor kniehoge water, direct weer een enorme golf ben even de richting kwijt en kom buiten adem weer boven, pfff. Dat gaat een aantal keren zo door als gevolg dat ik me na een tijdje buiten adem naar het strand probeer te bewegen. Hehe dat was leuk, wat en kracht zit er in die golven. Net als ik er weer uit bent volgt ook een waarschuwing door de luidsprekers, niet ver de zee in!
Na het zoeken van een motel even eten, ff biljaten en “praten” met een local.

Australie-day 09-10SEP07 Murwillumbah

Vandaag bestaat de dag uit de beklimmen van de Mt Warning. Een 1200m hoge voormalig vulcaan.
Door het regenwoud omhoog klimmen. Binnen een paar tellen staat het zweet op m’n rug al wordt m’n enthousiastme wat getemperd door het rustigge tempo van Gijs. Het laatste stuk is het leukst, echt klauterwerk met een ketting langs de steenen om je zo nodig omhoog te trekken. Bovenop is het zicht adembenemend tot in de verre omtrek kun je rondom kijken. Af en toe kun je lachen om de medeklimmers die hevig hijgent ook de top berijken.
Op de terugweg stap ik per ongeluk op een 2 meter lange carpet phyton en glij bijna uit, gellukig is deze niet giftig.

Op de terugweg via een mooie route, over een zandpad, in een klein dorpje nog ff wat ouwehoeren met wat locals. Een van de locals verteld dat hij was ontslagen omdat hij een dooie slang (de levende wou niet) in de kantine had gegooid en veel paniek had veroorzaakt onder vooral de mexicanen, haha.
Morgen m’n pasppoort weer ophalen in Coffs Harbour, was het vergeten op de heenweg.

Australie-day 6&7- 07/08SEP07-Armidale->Stanthorpe->Brisbane.

Na een rustig onbijt kijk ik met Gijs even waar we heen (kunnen) gaan.
Door het glooiend landschap met vele kooien en schapen en bruine en groenformaties rijden we richting Tenterfield. Bij een aantal rotsformaties stoppen we, een aantal stenen die bovenop een 10 meter rotsblokken liggen lijkt er zo af te kunnen vallen. Gijs denkt deze wel ff eraf te kunnen duwen, kan hem niet echt overtuigen van zijn onglijk, maar ben ervan ovetuigd dat ie me straks toch minstens op lunch moet trakteren, nu ie toch echt ongelijk heeft, zelf big John krijgt er zoasl verwacht geen beweging in. Gijs wil liever toch weg, bang dat de rotsblokken door ons toedoen toch omdonderen en ons daarmee in grote problemen brengt(haha).
In Tenterfield f lucnhen en dan op zoek naar wat bezienswaardigheden in een van de Nationale parken. Van een van de trotse loccals horen we dat dit plaatsjemet 3300 inwoners een speciaal plaatsje is. Hier is namelijk de brief gemaakt/verstuurd die de natie Australie natie maakte.
We gaan verder naar Bald Rock National Park waar we de grootste geexposeerde granieten blok (lxbxh=750x500x200) moeten kunnen zien.
We maken een leuke bergwandeling met onderweg de natuurlijk poorten van stenen met een diameter van minimaal 6 meter, leuk om hier onderdoor te lopen.Eenmaal bovenop geklauterd is het zijn de vergexichtend echt adembenemend met een stijl aflopend glooiend steen, dat valt niet tegen. Nog wat verder blijk ik op het hoogste punt te zitten. (±1300m). Ik ontdek een soort lessenaar met een soort logbook. Teken mezelf maar in en roep gijs dit ook te doen, indrukwekkend is deze berg/blok graniet die hier al 220 miljoen geleden is ontstaan zeker, maar dat je ook hier een logboek moet invullen verbaast me nog meer.(al ontbrak de procedure wel).
Nog wat klauterend en genietend in het zonnetje gaan we nu van een van de minst stijle helling naar beneden. Jesus wat stijl, even wat grotere helling als op de loopband bij bruunsmoa.
Gijs weigert een stukje zandweg op te rijden, dat betekent wel 60 km omrijden en een leuke route gemist. Jammer, maar we komen toch in Stanthorpe aan. Ik neem een motel met internet verbinding zodat ik Joost nog kan skypen en z’n kadoo virtueel kan geven. Gijs zit 500m verderop.
Even eten in de lokale pub/eetcafe. Tussen de locals en met een spannende rugby wedstrijd eten verorberen we wat lokale lammetjes.
Gijs wil hierna nog stappen, daar ons eerder gevraagd was om in de lokale Pub aan de overkant van karaoke te genieten, gaan we daar een biertje drinken.
Het wordt een vreemde avond. De Aussies zijn over het algemeen moeilijk te verstaan en te begrijpen. Met een sloot drank erin wordt het er niet beter op. Ondanks dit maak ik veel contact alle localen hier en heb veel lol. Karaoke met Alan en verlaat uiteindelijk (te) laat de Pub als Aussie genaamd Stingie (je geeft je Mates hier een bijnaam begrijp ik van Slinkie, alias Stefan).
Thanks Mates.....

Australie day 7, 08SEP07. Stanthorpe-Brisbane

Vandaag vetrekken we weer naar de kust, Brisbane. Ben sinds de 2de dag hier verkouden en niet helemaal fit. Vandaag is het er ook niet beter op geworden. Het is vast door het temperatuursverschil en de koele nachten bij bij gijs thuis. Het kan ook komen door het slaapgebrek en soms vermoeiende gesprekken met Gijs en de andere locals hier, maar het komt vast niet door door het XXXX bier van de afgelopen avond. Hoe dan ook gaan we niet al te fit op weg. Via een Idillische wijnroute door de wijn en boom gaarden van Australie komen we langs Warwick en pikken we ook TooWoomba nog mee. De Hollandse hits CD flikker ik er maar uit, wat een foute muziek(maar toch bedankt Sietse, vooral namens gijs)..Het leek een hele verbetring na een CD vol foute Gijs muziek met o.a. de spritzen of zoiets(duitse knijters volgens Gijs)?
De vrolijkheid begint nu met “begin de dag met een dansje” gevolgd door vele johnnie gerelateerde hits(bedankt nog Sander) komt Brisbane uiteindelijk toch in zicht.
Na inchecken in de hotels de stadt verkennen en eten a/d rivier. Helaas komen we geen enkele hippe club binnen daar gijs nogal outdressed is, jammer mischien morgen?

03SEP07,Australie,Sydney-day02

Zonder ontbijt de bus in naar het centrum, geef die chauffeur het geld en loop door, “hey Mate” roept de chauffeur, krijg nog geld terugJ. In Sydney, st george Street wordt er op de ramen geklopt, uitstappen ivm APEC gaan we niet verder.
De Acian Pacific Economic Conference begint me nu al te irriteren het duurt hellaas nog tot 10september, onhandig, kan bv niet in het opara house..

Zo nu eerst op zoek naar ontbijt en, oh ja , eerst op zoek naar een ATM voor geld.
Heb een big breakfast in een druk onbijt cafe, wel ff wat anders dan de afgelopen twee week. Veel vet met eieren en spek. Ook moet ik enorm wennen a/h accent waarmee men spreekt, goed luisteren, maar het is makkelijker als chineesJ.

Loop watr rond in the Rock en Circular Squere, met een catamaran door de haven geniet ik van het gewldigge uitzicht op de Harbour Bridge en natuurlijk the Opara House de stadsgezichten vanaf het water zijn velen malen mooier dan vanaf het land.
Na wat rondslenteren wordt ik overgehalad om te gaan Whale watchen, oftewel wlavissen bekijken op zee. Na een half uur varen zien we de 1e walvissen voor ons op een 150 meter vanuti het water springen. Omringd door walvissen, die wel zo’n 18 neter groot zijn en een staart hebben van +2m. Liggen we een paar uur stil.Heel goed kun je ze af en toe aan zien komen even omhoog gluren en hierbij m’n camera natproesten. Even denk ik dat ik ze kan aanraken. Vlak voordat ze onder de boot duiken. Indrukwekkend hoor!!!(foto’s krijg ik helaas niet van m’n camera, maar een heel aantal zouden op http://www.whalewatchsydney.com/ komen te staan.)
Na een paar uur moeten we weer terug, helaas.
Terug loop ik nog door de botanical gardens, met vele boomsoorten en planten en met enorme vleermuizen(d=1.5) .

Dan weer met de bus terug, hopend dat ik nog weet waar het is, de busschuafeur verontschuldigd zich dat hij het ook niet weet. Hij moet zelfs onderweg stoppen en vraagt na 5 min de enigge ‘Mate’ die nog in de bus zit waar ie er ergens af moet, hmmm.
Uiteindelijk kom ik er wel en neem afscheidt van de chuaffeur en wens hem succes.
Bij Gijs nog wat salade met BBQ en ook hier Whiskey.


04SEP07,Australie,Sydney-day03

Ontbijten in China town, even afkicken van Taiwan. Via de omgeving van Darling Harnour op naar het Sydney aquarium. Hierin allerlei zeedieren die in heel Australie voorkomen, hele kleurigge, grote, kleine en schaal dieren. Best moo, zeker de twee gedeelten waar de dieren over je heen zwemmen in het (afgebakende zee water).

Struin de rest v/d dag door het stads hart, door de vele warenhuizen, waaronder het mooie Elizabeth queen house.

Ga redelijk op tijd terug om te genieten van het eten daat door Ying Qunqao bereidt is: Kangero. Leuk maar ook lekker!!!Na het eten laten we de honderden grote parkietachtigen schrikken die in de palmen zitten te slapen, met als resltaat een hels kabaal.
Omdat het weer vandaag en morgen wat tegenvalt (met 13-20ºC) besluiten we niet naar de Blue Mountains(genoemd naar de blauwe mist van de eucaliptesvbomen) te gaan maar naar het noorden. Langs de kust langs Newcastle richting Brisbane waar het gelukkieg weer wat meer tropisch is.
Snel wat overpakken en pitten.

05SEP07,Australie,day04

Vandaag weer een eindje reizen, eerst nog wat uitprinten voor de ANWB verzekering.
Via de Pacific Highway(1) richting het noorden, gijs z’n richtings gevoel en rijgedrag af en toe aanvullend, belanden we in Bulahdelah. Een dorpje met een ijzerwinkel en wat eetgelegenheden en een hotol/pub. Hoewel het pas 12:00 is staan ze hier, in hun pauze,volop bier naar binnen te werken(op een doordeweekse dag). Gaan hier maar wat lunchen, maar zonder bier. Als we rond eenen weggaan staan de wegwerkers en de locals nog a/h bier. Hmmm ik hou wel van een biertje op z’n tijd, gezellig, maar hoop toch niet dat ik dit ooit bij DSM ga doen tussen de middag. Door voornamelijk bos en over in de bergen uitgekapte wegen komen we aan in Coffs Harbour. Ik hoor de zee als we gaan eten, helaas wordt het redelijk koud. Via een pub en de locale danceclub berijken we uitgeput ons motel (http://www.oceanpalmsmotel.com.aus/).

Australie-day 05-Coffs Harbour->Armidale 06sep07

Maak een ruim ontbijt klaar met veel fruit, ben neit helemaal fit, vergleken met Taiwan is het temperatuursverschil te groot. Vnadaag regent het jammmergenoeg en hoewel we voor tweenachten geboekt hebben besluiten we meer de binnenlanden in te gaan,via Waterfall road, richting Armidale. Via prachtigge bergwegen met watervalletjes komen we in Doringo National park Rainforest. Een heus regenwoud! Echter bij aankomst is het letterlijk een regen-woud, pfoei. Het uitzicht op het uitzichtpunt is door de regen/mist miniem. Na een koffie wordt het ietsje beter maar met een paraplu,tja, gaan we toch maar een tochtje maken. Door het gevarieerd woud langs een waterval en het wordt ook droog met mooie mistigge/dampigge scene’s tussen de soms 100m hoge tropische bomen en planten, die je trouwens niet moet aanraken. Sommige planten hebben haartjes die bij aanraking zenuwgif(zuur) afgeven wat zeer pijnlijk moet zijn, uitkijken dus.
Onder tak door kruipent haal ik mijn oor open aan een sliert met allemaal weerhaakjes, maar wel indrukwekkend zo’n woud.

Via Ebor met als bezienswwardigheid rijden we verder.
In een dorpje met 10 huizen drinken we koffie naast een postkantoor. Stuur nog wat op voor het thuisfront. Bill ,de bejaarde postbeambte, vindt dit alleraardigst. Vrolijk likt die aan de postzegels en airmailzegels, alle tijd.

Het wordt nu koud, de douche in Armidale is dan ook heerlijk.Dit dorpje met toch gauw 21000 inwoners is ’s avonds best uitgestorven met moeite vinden we een leuk indias restaurant die om dit tijdstip, naast de pubs nog wel open is.
’s Avonds besluiten we richting Queensland te gaan om zterdag in Brisbane uit te komen
Via het internet boeken we een hotel voor Gijs, als ik later ook een kamer wil boeken blijkt ineens bezet te zijn. Tot een uur ben ik nog en beetje aan het surfen en vindt uiteindelijk een hotel in de buurt van Gijs z’n motel. Wel makkelijk hoef ik niet helemaal door Brisbane met m’n spullen, ook wel e’s lekker hotel met onbijt en dan zonder gijs z’n ideen:-).

Taiwan - Day 8-End

Taiwan-day8-Kenting-31aug07.

Ontbijten en dan op naar het strand. Verken het strand en kijk hoe ver ik kan komen en loop wat langs de kustlijn. De zee is direct vrij diep en de golven vrij krachtig, in de zee een mengeling van zandt met heel fijn steengruis op deze plek tenmiste inhet kniehoge water let ik ff niet op en wordt op en een plotseling verijzende hoge golf kwakt me de branding in met als resultaat een zwembreok vol met grind/zand. Snel maar de zee een stuk in en de broek ff uitspoelen.Het zijn hier allemaal soort baaieen afgebakent met rotsformaties, na een uur kan ik niet verder., terug dus maar. Om bij te komen ga ik bij terugkomst aan ons zwembad zitten en typ maar e’s wat weer voor m’n blog, ben wat achterop geraakt Dar ik niet teveel tijd heb gehad. Echter als ik m’n blog probeer te openen is ie plots weer in het chinees, waar ik ook klik ik vindt nu niet hoe ik naar engels kan switchen, helaas, ik kom er nu helemaal niet meer in zelfs. Dan maar in word en knippen en plakken in hyves/my space of later toch weer in m’n blog.
Straks misschien scooter huren, maar eerst wat rusten, slaap slecht en ben wat moe.
Af en toe ff zwemmen en ik spreek af met een Amerikaan, die al drie jaar in Taipei, woont/werkt om straks te gaan luchen.
Na het lucnhen ga huren we (de Amerikaan kan een beetje Chinees, dus kan fungeren als tolk) een Motor scooter en richting de watervallen in de bergen, hopelijk kunnen we na wat bergklimmen deze bereiken, maar weet niet zeker of de weg al hersteld is van de regen die met de tyfoon naar beneden kwam en wat aardverschuiving heeft veroorzaakt
Langs Kenting National Park en mooie slinger weggetjes met fantastische vergezichten (o.a. uitkijkpunt Monkey Vieuw) en strandjes. Gaan we de bergen in, maar de bergen worden donker en het lijkt te gan regenen, dus maar snel weer terug naar de kust, kijken bij het surfen, misschein moeten we dat morgen ook e’s proberen?
Op de terugweg een mooie zonsondergang, maar de bomen versperren het uitzicht, toch maar een stukje terug heuvelopwaarts, daar zie ik nog net een half stukje zon in minder dan 5 minuten de zee in zakken. ’s Avonds wat eten en en drinken nog wat in een eetgelegenheid waar Jonathan gisteren is geweest, de eigenaresse(Ruby) en ook een serveerster(Emily) kan wel wat engels wel zo leuk/gemakkelijk, het altijd met handen en voeten praten is op het laatst ook vermoeiend.

Taiwan day 09,Kentin 31aug07.

Wat te doen vandaag een nog wat scooter rijden en dan naar Taipei of blijf ik hier en morgenvroeg terug. Probeer mon Han te bellen, dit lukt echter niet.
Morgen is het helaas al m’n laatste dag in TaiwanL, maar gelukkig hoorde ik van Gijs dat de winter in Australie ten einde loopt en het daar ook lekker heet kan worden, gelukkig maar, ben er nu aan gewend, lekker hoor nog ff twee weekjes opwarmen voordat ik Boston begin.
Na relaxed ontbijt wat scooterrijden met af en toe een duik in het water op een van de strandjes. We lunchen met een Taiwanese uit de USA en bezoek met haar het vuurtorentje en het park wat erbij hoort. Dan weer even naar het strand, waar uieindelijk toch maar een jetski huur. In het Chinees probeert de instructeur duidelijk te maken hoe en wat, maar het is mij wel duidelijk. Groen is start en hendel is gas, meer hoef ik niet te weten toch? De instructeur gaat een stukje mee om te kijken hoe het gaat en al snel stuitert ie er luid schreeuwen bijna af, rustiger aan!
Even later laat ik hem achter op een bananen boot op de zee, waar ik hem later weer mag oppikken. Gas vol open en gaan met de euh, nee niet met de banaan. Maar wel zo hard stutiter ik over het water, al snel ben ik een behoorlijk eind verder bij een volgend strandje, voor een kerncentrale langs, om een rots formatie heen weer terug. Race nog even tegen een andere Jet-skier en ga dan wat bochtjes e.d proberen, van het kontinu op top speed varen krijg je last van je onderarmen, daar je bijna de gehele tijd aan je armen hangt. Bochtjes is ook heel leuk je kunt cirkels maken van 360º waarbij de hellingshoek minimaal 45º is en je water begint op te scheppen. Na wat spelen kom ik wat dichterbij en staat de instructeur te zwaaien, komen. Ik pik hem op en we moeten nog een andere jetskier onderscheppen die al terug had moeten zijn. Een klere-eind verder kunnen we zijn aandacht trekken en gaan we genietend van de zondsondergang relaxed weer terug.
Op de terugweg gan we nog een klein stukje de heuvels in om van de uitzichten te genieten in de schemer. In het donker lopen we terug vanuit een uitkijkpunt en brengen rustig afdalend weer thuis. Veel lol gehad van de motorscooter hier, zonder kom je nergens niet te hard door in de haarspeldbochten met je scooter anders raak je de grond (weinig grondspeling). Schakelen hoeft met deze motor-scooters niet wat in het begin wel wennen was, elke keer wou ik terug/op schakelenJ.
Nog ff dineren en wat rondsjokken, Jonathan gaat vroeg op bed. Rubi staat met Emily (mooie vogel in het chineesJ)buiten praten nog wat en ze nodigen met uit voor een laaste borrel. Wou vroeg op bed omdat ik morgen vroeg de (express?)bus wil pakken, maar zo wordt het toch nog laat, wel gezellig!

Taiwan, day 10, afluiting 01sep07

Morgen vanaf Taipei vliegen naar Taipei, dus er maar vroeg uit om naar de andere kant v/h eiland te reizen.
Om ±7 uur zit aan m’n laatste Taiwanees ontbijt, om daarna daarna uit te checken en te kijken of ik nu wel de express bus vanuit Kenting kan vinden. Vlak voor het hotel is een bushalte en daar komt regelmatig eeen bus langs is mij gezegt. Ja een bus heveig zwaaiend maan ik hem tot stoppen, in de bus komen de buscauffeur en ik erchter dat ik in de verkeerde bus zit denk ik. Eruit maar weer en wachten op bus 88. Om ½ 9 zit ik een enorm snel rijdende bus links rechts om het verkeer heen stuiterend, dit is vast en zeker de express naar Kaoshiung. Om ± 11:40 stap ik uit de bus een meisje wil me wat duidelijk maken en schrijft busstation op haar hand. Ja, weet wel wwaar dat is ben ik heen ook langsgekomen dus, loop maar mee naar verderop. Bij het busstation duurt het even voor dat ik begrijp dat ze met engels steekwoorden op haar hand te schrijven me wil helpen. Inmiddels bemoeien er zich wel 5 mensen er al mee terwijl ik gewoon naar het treinsattion wil, echter gelooft het meijse nog niet echt dat het goed komt met mij en wil een busticket naar Taipei regelen. Best een leuk meisje maar uiteindelijk komen we er met z’n 5-en wel uit en mag ik verder, met een briefje voor de man/vrouw achter het loket. Binnen een no-time ben ik in Taian en wordt ik opgepikt door Mon-han en z’n moeder. Ze nemen me mee lucnhen bij de jappanner bij hun om de hoek, z’n vader komt lopen en die betaalt uiteindelijk, hartelijk dank ik de Wu’s voor hun gastvrijheid en worden Mon Han en ik afgezet bij de high speed rail.
In Taipei check ik in bij mijn hotel en ga ik Mon Han en Elaine nog een keer lunchen,toepasselijk in een Theehuis. Thee is daar veel beter, beter/uitgebalnceerde van smaak en is daarnet als wijn en whiskey proeven hier. Temperatuur van het thee water is bijvoorbeeld heel belangrijk een goede thee is niet zo maar te maken, maar het resultaat is er wel naar. Als je er even de tijd van maakt is er wel degelijk verschil zeker als je er aantal naast mekaar zet, net als bij wiskey ervaar ik de “smaaksensaties” als prettig. Dat doet me erraaan denken moet straks nog wel een Taiwanese Whisky kopen. Met de Whisky in de hand spreek ik met de receptie af dat ze me om 03:15 wekken(pfff) en er een taxi klaarstaat. Neem uitgebreidt afscheid van Mon Han en z’n leuke vriendin ,Elaine, bedankt, was top!!! (iedereen nog de groet’n van Mon Han: doeiiii).

Taiwan-mijn indruk

Krijg hier al veel de vraag hoe ik Taiwan vindt/vond. Zoals je misschien al wel duidelijk was, vondt ik Taiwan super. Het is moeilijk een goed oordeel te geven naart 1 ½ de toerist te hebben uitgehangen, maar zeker als je openstaat voor wat ze in Musselkanaal vast maar roare/vreemde rommelpot zullen vinden. Er is hier veel historie en traditie van duizende jaren oud. Omdat er culturen vanuit heel China aanwezig zijn is het ook nog gevarieerd.

Belangrijkste lijkt hier het eten en (thee) drinken. Dit kan altijd en overal en op veel verschillende mannieren. De kwaliteit hiervan is behoorlijk goed, uitgebalanceerd en gevarieerd. Zeker wanneer er tijd is wordt er in een vaste vriendenkring veel lekker gegeten en gerelaxed met thee, of men gaat naar een van de warenhuizen.
Zeker in de steden is er overal een eten en drinken in de buurt, je hebt hier dan ook niet echt een stadshart zoals in de meeste europese steden, maar overal zit wat. Op een zaterdagovond in de K-market ziet het bij een uitverkoop zwart van de mensen, zoveel mensen zie bij de bijenkorf niet ongelofelijk .

Wel is het als buitenstaander moeilijk integreren denk ik, veel dingen gebeurt in de eigen vriendenkring(met mekaar theedrinken). Daarbij helpt ook de taalbariere niet. Veel Taiwanezen zijn de engelse taal nog niet machtig en dat chinees is toch lastig.

Wel zijn de mensen voor mij als toerist zeker aardig en erg berijdwillig te helpen. In het zuiden (Tainan) vondt ik de mensen wat gemoedelijker. Maar overal waar ik kwam was men onder de indruk van de hollander en enorm indrukwekend was natuurlijk mijn lengte.
Jammer was dat ik de binnenlanden door de Tyfoon niet kon bezoeken, maar er moet nog wat overblijven voor een anderre keer. Lijkt me leuk om nog een keer te komen om dan iets minder toeristich, en dan bijvoorbeeld niet alle 1800 tempels (of meer ) te zien.

Met dank aan

Mon Han en de zijnen.

P.S.

Bovenstaande indruk is geschreven in het vliegtuig met drie uurtjes slaap en daarna in het vliegtuig, vooral de indruk van Taiwan algemeen kan nog wel een klein beetje anders zijn maar wou het afronden ivm bezoek aan Australie