Deze dag start met onbijt bij Monhan om de hoek, meer westerse stijl. Toast drihoekjes op een stokje met ei0rol achtig iets. Veel mensen komen hier hun ontbijt
Mon Han moest nog wat wat meeting afwerken, word daarom gedrop in Anping,een oudere wijk richting de kust. Met de Lonely planet als richt lijn begin ik m’n tour.
Startpunt is Anping Old Fort(of Fort Zeelandia). Dit fort is hoofdzakelijk opgebouwd door de nederlanders die er rond 1624 hun handel wilden beschermen, eigenlijk een handelspost dus. Bij de ingang krijg je een informatieve folder met alle info over Anping, handig. Het fort is na een strijd met de dutch overgenomen door de chinese Koxinga, het is ook opgeknapt door de latere japanse bezetters, maar de nadruk ligt hier net als bij fort san diego(Taipei) behoorlijk op de overwinning op de Dutch. (wat eigenlijk pas wou lukken nadat een overloper vanuit nederland eieren voor z’n geld koos en de chinezen een aanvalsplan leverde).
Via een wandeling door oud Anping, wat nog wat uitgestorven is, eerst maar ff afkoelen in een plaats met airconditioning.
Behoorlijk afgekoeld, weer de hitte in (27-33 ºC).
Kom bij het Museum of Canal met informatie over Anping en dan vooral over het kanaal van Tainan tot de zee en de scheepvaart.
Krijg uitgebreide utileg, koop 2 sword lions , soort sieraad voor op een zwaard voor bescherming en protectie.
Krijg van de mamma eten aangeboden, ga akkoord dat we wel gezamelijk van haar lunch genieten. Ze vinden het enorm leuk dat ik daar een tijdje blijf, maar het is best goed vertoeven met de ventilator die pal naast me gezet wordt. Na het fruit maak ik een eind aan het gezellig samenzijn en ga weer verder.Met m’n paraplu als bescherming tegen de zon loop ik over de nrug naar het Chu-Ha-Mu Aboriginal Park. Hier info over de oorsprongkelijke aborigonal stammen. Hier koop ik ook wat
By, by,verder maar weer schuin het kruispunt over helpt m’n paraplutje al bijna al niet meer en zie het eigenlijk niet zitten om nog een paar kilometer heen en weer te lopen naar de volgende bezienswaardigheid.
Eerst maar ff zitten in de eetgelegenheid hier. Wat ice tea en dan bedenken wat ik ga doen maar terug dan? Als ik weg wil gaan en ze vragen waar ik heen wil bieden ze me een mountenbike aan, ondanks dat deze veels te klein is voor een gemiddelde hollander ga ik toch maar op hun voorstel in. De lachende eigenaresse uitzwaaiend fiets ik langs het water naar Mi Loning, een beeld van een vrouw die 
de zeelieden verwelokomt en beschermt en als een markeerpunt dient in de haven.
Verder op zoek na het indrukwekende Eternal Golden Castle, een verdedigings fort. Denk een shortcut te vinden door een stukje park/natuur, nu moet ik nog ineens volop mountenbiken daar het padje stopt en ik een klein stukje over de heuveltjes moet, gelukkig waait er een aangenaam zeebriesje om me af te koelen.
Fiets breng ik weer terug en badank de aanwezigen hartelijk XiXie, Chi ta Wa. Ze vragen waar ik heen moet en hebben waarschijnlijk medelijden met mij want Opa wordt van stal gehaald om mij terug te brengen op de scooter. Mmm klingt aantrekkelijk, eerst nog een kado kopen bij de
Aboriginals aan de overkant. Als ik binnenkom zijn ze erg blij dat ik nog een keer kom alles wordt weer aan de kant geschoven (ze zaten in een kringetje), nadat ik mijn kado heb gekocht, wordt ik hartelijkbedankt en wederom vriendelijk uitgezwaaid door alle aanwezigen. Opa staat al klaar en ik spring achterop, het broze opatje rijdt twijfelelend weg, op naaqr het beginpunt. Bij het aftappen zie ik dat de opa schrammen en pleisters op knieen en ellebogen heeft, toch niet zo’n goed chauffeur meer?
Tijd voor weer een Temple(zijn er minimaal 1800 in taiwan hoorde ik dus ik 
ben al niet zo enthousiast meer):de MatsuTemple.
In deze eerste Matsu temple van taiwan neem ik een zakje safe rice mee, deze zijn bedoeld voor de veiligheid en welzijn voor mezelf maar ook voor m’n familie, mooi toch?
Wil postzegels kopen, maar in de 7eleven winkel weet niemand hoeveel er op moet, advies is naar het postkantoor te gaan, maar de jongen kan me net uitleggen waar het is en pakt z’n motor scooter en brengt me er.
Na wat rondslenteren belt Mon-Han hij komt me zo ophalen. Eten in 50 cent iets, onder het eten bespreken we de opties voor morgen. Eigenlijk zouden we na 
Kaoshiung, maar Mon Han heeft nog wat dingen te regelen. In Kaushiung blijkbaar niet heel veel te zien is, dit is een doorvoerhaven, meer zoals Rotterdam. Daar ik Tainan al veel gezien hen en ik al v eel stadsdingen gezien heb wil ik toch wel eens wat anders, echter het berggebiedt is waarschijnlijk nog niet echt toegankelijk en we besluiten dat ik naar Keting vertrek een klein dorpje in het meest zuidelijkste puntje van Taiwan, met strandjes bijbehorend tropisch klimaat. In een warenhuis belt Mon Han een hotel vanuit een reisgids en regelt een hotel in het middeen in het centrun van Kentin, naast de Kentucky Fried Chicken, Yes!
Mon Han stelt voor een speciale massage voor, maar bedenkt zig vlak voor die tijd. Bij deze massage krasen ze je rug om de slechte chi uit je lichaam te halen (of de goede erin). Het nadeel is dat na deze behandeling je rug een par dagen zwart is, niet zo handig als je naar badplaats gaat en nog naar het strand wil.
We sluten de dag af bij Mon Han, na nog ff relaxen met een whiskey en een film.
........................
Taiwan Day 07, Tainan-> Kentin 29aug07
Na een redelijk westers onbijt koop ik een stempel. Hierin mijn naam, iedereen in
Taiwan heeft er een en moet ook voor alle officieele documenten gebruikt worden.Wel leuk we moeten tot 12 uur wachten en besluiten ff naar een van de grote parken te gaan voor een wandeling en wat rust. Wel grappig om te zien is dat mensen a/h het mediteren zijn of een soor Ti Chi aan het beoefenen zijn(vooral ouderen). We hebben luch op een toilet pot bij modern toilet(www. Moderntoilet.com.tw). Erg vreemd om op een toiletpot te lucnhen en waarsch ijnlijk de lngste tijd dat ik op een toiletpot heb gezeten ooit.
Op het station koopt Mon Han een Treinkaartje voor me en in Kaoshiung moet ik overstappen op een express bus, kan ik daar wel vragen bij de info balie.
Na een uur ben ik in Koashiung en moet daar de Taxi chaufeurs bijna van
me af slaan op zoek nar de bus, bij de info balie snappen ze niks van wat ik bedoel. Gelukkig helpt een taiwanees meisje me en loodst me naar buiten en verderop langs en busiets staat nog en gagarage vol met stoeltjes, wachtruimte, met een locket, daar regelt ze een bonnetje en probeert me duidelijkte maken dat ik om rond 15:10 de bus moet nemen? Bedank haar hartelijk en zeg dat ze snel moet gaan om haar trein niet te missen.Ga zitten en er komt een bus, geschreeuw CHA WA WA BLA BLA....., denk niet dat mij bus is, na een aantal bussen stop er een mooie tourigcar, dit lijkt op die van mij tenminste? Van het bonnetje kan ik niks op maken, pak m’n spullen en stap in de chauffeur lijkt nauwelijks geintresseerd maar kijkt niet afkeurend, wel goed dus, okay?
Via verkeersopstoppingen komen we bij de luchthaven en gaan we uiteindelijk via kleiner wordende weggetjes richting kenting(hoop ik). De trip zou 2.5 uur duren , dus na 2.5 uur speur ik in elk dorpje naar een KFC is dit Kenting?
Uiteindelijk laat ik m’n bonnetje zien aan een jongen achter mij, hij is van Costa Rica en kan gelukkig goed engels, hij zal samen met mij uitstappen, hij gaat namelijk ook naar Kenting, KFC. Komt goed dus, hoef nu wat minder op te letten. Om uiteindelijk 18:30 zijn we er dit was waarschijn lijk geen express, maar ja.
Incheken in het hotel, opfrissen e n skypen en de kermis/night market achtigge hoofdstraat maar verkennen en wat te eten? Voor het eerst dineren zonder begeleiding.
Bestudeer een zaakje(www.wu-master.com.tw) waar waren staan uitgestalt en je met een aardappelschilmandje je gewenste voedsel in kan gooien waarna het bereidt wordt. Dit lijkt op de wokpaleizen bij ons, maar dan andersJ. De foto’s op de muur laten prijzen zien moet goed zijn dus proberen maar, de vogelpoten met nagel en de ingewanden/maag dingetjes laat ik maar liggen. Voor 200 Taiwanese dollars(± 5 euro) heb ik m’n mandje volgeladen, verwonderd gadegeslagen door de serveerster.
Ff later komt een bord vol mijn kant, apart, maar wel lekker. Voldaan neem ik afscheid van het personeel, weer een ervaring rijker.
Door de gezelligheid op de op de soort boulevaart/markt naar het hotel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten